نماهای سیمانی ساختمان‌ها
در شهرهای پر جمعیت و آلوده، آب باران شامل ذرات معلقی است که پس از تبخیر قطره به صورت لکه‌های بزرگ روی نمای سیمانی ساختمان‌ها باقی می‌مانند. ماهیت اسیدی آب باران در این شهرها نیز در طولانی مدت منجر به تخریب نمای ساختمان‌ها می شود. به عنوان مثال اگر یک ساختمان، در معرض بورانی با سرعت باد 36 کیلومتر بر ساعت و شدت باران 10 میلیمتر بر ساعت قرار گیرد، در هر ساعت بیش از 12 لیتر آب به هر متر مربع از نمای آن برخورد میکند. مقداری از این آب جذب نمای ساختمان شده و علاوه بر تخریب، کثیف شدن زودهنگام را نیز درپی خواهد داشت. پاکسازی نمای ساختمان‌های مرتفع، علاوه بر دشواری و داشتن هزینه قابل توجه، مصرف آب را به همراه دارد. خودتمیزشوندگی خاصیت ذاتی سطوح فوق‌آب‌گریز است. با ایجاد پوشش فوق آب گریز روی نمای ساختمان، قطرات آب به صورت ذرات کروی شکل برروی سطح به حرکت درآمده و گرد و غبار و کثیفی‌ها را از روی سطح پاک می‌کنند. با ایجاد پوشش فوق آب گریز، قطرات باران پس از برخورد به سطح نمای ساختمان، به آن نمی‌چسبند بلکه مانند یک توپ روی آن غلتیده و پایین می‌افتند. در این صورت، قطرات آب باران نه تنها ناخالصی‌های خود را روی سطح باقی نخواهد گذاشت، بلکه با جذب ذرات معلق موجود روی سطح، منجر به پاکسازی آن نیز می‌شوند. از طرفی، با توجه به این که قطره آب به سطح نمی‌چسبد، خاصیت اسیدی آن فرصت تخریب سطح را پیدا نخواهد کرد. چنین خاصیتی مربوط به سطوح فوق آب گریز است که در علم نانومهندسی سطح مورد بررسی قرار می‌گیرد. هدف این طرح ایجاد پوشش فوق‌آب‌گریز روی نمای سیمانی ساختمان از طریق ساخت سوسپانسیونی است که با اسپری کردن آن، پوشش مورد نظر روی سطح ایجاد می‌گردد.
(ارائه دهنده: شرکت دانش بنیان ژیکان – اسپین‌آف مرکز تحقیقات نانومهندسی سطح دانشگاه تهران SNE)